طب اسلامی، شربتی را با نام شربت امام صادق (ع) معرفی نموده است که پایه آن بر مبنای مویز بوده و خواص فراوانی دارد که در همین راستا قصد داریم تا امروز به معرفی مویز و فواید آن در روایات و همچنین معرفی شربت امام صادق (ع) بپردازیم، پس پیشنهاد می‌کنیم با ما همراه باشید.

مویز

به حبه‌های درشت خشک شده‌ی انگور سیاه، "مویز" گفته می‌شود. این عضو خشکبار در واقع همان کشمش است که از نظر شکل ظاهری و رنگ با کشمش متفاوت، ولی از نظر خواص تا حد زیادی شبیه آن است. معمولا مویز تهیه شده از انگور قرمز مجلسی یا انگور شاهانی بهتر است.

مویز بر اثر خشک شدن خواص خود را از دست نمی‌دهد و حتی اثر نیروبخش آن بیشتر می‌شود.

مویز سرشار از ویتامین‌های E. A. B؛ و املاحی مانند کلسیم، فسفر و پتاسیم است. مویز دارای اسید‌های چرب امگا ۳ و امگا ۶ می‌باشد.

بهترین و پرخاصیت‌ترین نوع آن، مویز پرگوشت، کم‌دانه یا بی‌دانه است.

ترکیبات سیاه یا قرمز رنگ موجود در مویز از نوع آنتوسیانین و پلی‌فنولیک است که دارای خواص ضدسرطان و ضدآلزایمر هستند. مقدار زیاد آنتوسیانین موجب شده که ارزش مویز در مقایسه با انگور سبز و کشمش به مراتب بیشتر و کامل‌تر باشد.

ترکیبات مویز اثر بسیار قوی در جلوگیری از بروز اختلالات بیماری آلزایمر دارند. هر چه میزان آنتوسیانین (عامل رنگ بنفش یا سیاه مویز) بیشتر باشد، قدرت مویز در جلوگیری از آلزایمر بیشتر می‌شود.

ترکیبات موجود در مویز می‌تواند از تصلب شرایین (سفت و سخت شدن رگ‌ها) و چسبندگی پلاکت‌های خون پیشگیری کند. با خوردن مویز، غلظت خون کاهش می‌یابد، رگ‌های خونی منبسط می‌شوند و خون می‌تواند با سرعت بیشتری در بدن جریان یابد و در نتیجه مانع انباشته شدن پلاکت‌های خون روی هم می‌شود و از لخته شدن خون در رگ‌ها جلوگیری می‌کند.

از سوی دیگر این میوه می‌تواند با تولید انرژی در روز‌های سرد سال، بدن را گرم و پرانرژی کند.

مویز ضد سرطان، درمان کننده بیماری‌های قلبی و پایین آورنده‌ی فشار خون است.

مویز می‌تواند به تقویت معده کمک کند و برای افرادی که ناراحتی‌های گوارشی دارند، مفید است.

از دیگر خواص مهم مویز می‌توان به اثرات ضد درد، ضد آلرژی، ضد باکتری و اثرات محافظت‌کنندگی از کبد، قلب و سیستم ایمنی بدن اشاره کرد.

خوردن مویز در بیماران دیابتی

جالب است بدانید بیشتر قند مویز، از نوع فروکتوز است که برای جذب در بدن به انسولین نیاز ندارد، به همین دلیل مصرف کشمش و مویز به جای قند همراه چای، از قدیم به خصوص در افراد دیابتی مرسوم بوده است. در سال‌های اخیر نیز عنصر کروم در ترکیبات انگور و فرآورده‌های آن یافت شده است که موجب کاهش قند خون می‌شود.

البته باید گفت؛ اگر چه انگور و فرآورده‌های آن حاوی فلز کروم و قند فروکتوز هستند، اما به مقدار کم یا زیاد، قند‌های دی ساکارید نیز دارند که می‌تواند برای افراد دیابتی ایجاد مشکل کند؛ لذا بیماران دیابتی برای مصرف مویز باید با پزشک خود مشورت کنند و از زیاده‌روی در مصرف آن جدا خودداری نمایند.

توصیه‌های درباره مصرف مویز

۱- مصرف کشمش و مویز به مادران شیرده، سالخوردگان، کودکان در حال رشد و بچه‌های مدرسه‌ای به عنوان یک میان وعده توصیه می‌شود.

۲- فرآورده‌های انگور به ویژه مویز و کشمش، از کالری بسیار بالایی برخوردارند که مصرف مقدار زیاد آن می‌تواند موجب افزایش وزن در افراد شود. در نتیجه مصرف آن برای افراد چاق توصیه نمی‌شود.

۳- از خرید مویز و کشمش به صورت فله‌ای و روباز اجتناب کنید و حتما محصولاتی را که دارای بسته‌بندی بهداشتی، تاریخ مصرف و مجوز وزارت بهداشت هستند را بخرید.

احادیث مربوط به فواید خوردن مویز

پیامبر اسلام (صلى الله علیه و آله و سلم) درباره فواید خوردن مویز فرموده اند:

* بر شما باد مویز؛ چرا که تلخه را مى زداید، بلغم را مى برد، پى را استحکام مى بخشد، خستگى را از بین می‌برد، خوى را خوش مى سازد، دل را پاک (پیراسته) مى دارد و اندوه (پریشانى) را دور می‌کند.

* مویز، چه نیکو خوراکى است، بیمارى را از میان مى برد، خشم را فرو مى نشاند، پروردگار را خشنود مى سازد، بوى دهان را خوش مى سازد و رنگ را صفا مى دهد.

* هر کس به خوردن مویز در حالت ناشتا عادت کند، فهم و حافظه و ذهن، روزى او مى شود.

امام على (علیه السلام) درباره فواید خوردن مویز فرموده اند:

* مویز، قلب را استحکام مى بخشد، بیمارى را مى برد، حرارت را خاموش ‍ مى سازد و دل را خوشى مى دهد.

* (خوردن) بیست و یک عدد مویز سرخ هر صبح در حالت ناشتا، همه بیمارى‌ها را دور مى کند، مگر بیمارى مرگ را.

امام صادق (علیه السلام) درباره فواید خوردن مویز فرموده اند:

* هر کس به خوردن بیست و یک مویز سرخ عادت کند، به بیمارى اى جز بیمارى مرگ مبتلا نمى شود.

* اگر قحطى اى به شما رسید، با خوردن مویز، خود را سیر کنید.

امام رضا (علیه السلام) درباره فواید خوردن مویز فرموده اند:

* هر کس مى خواهد حافظه اش زیاد شود، هر صبح در حالت ناشتا، هفت مثقال مویز

معرفی شربت امام صادق (ع)

در طب اسلامی سه نوع شربت داریم؛ دو نوع آن شربت امام صادق (ع) و یکی هم شربت امام رضا (ع) است. این شربت از مویز (نوعاً مویز هسته‌دار) و کشمش درست می‌شود و مقدار زیادی زعفران دارد و درست کردن آن راحت نیست و هزینه‌بر است.

روش تهیه شربت امام صادق (ع)

– سه کیلو مویز که هسته اش جدا شده باشد (مواد زائد آن جدا شده باشد) را با آب به خوبی بشویید و با سه کیلو آب بخیسانید تا روی مویز پوشانده شود (در زمستان سه شبانه روز و در تابستان یک شبانه روز خیسانده شود).

– سپس آن را صاف کنید و خالص آن را بگیرید و آب حاصله را در یک ظرف قرار دهید. اندازه آب را گرفته و آن را با آتش ملایم بپزید. تا اینکه دو سوم آن از بین برود و یک سوم آن باقی بماند (اندازه آن را با چوب یا وسیله دیگری اندازه بگیرید).

– دویست و ده گرم عسل در آن بریزید و روی شعله ملایم بپزید تا به میزان اندازه قبلی برسد.

– سپس زنجفیل، خولنجان، دارچین، زعفران، میخک و مصطکی را آسیاب کرده و در یک پارچه قرار دهید و پارچه را در شربت قرار دهید. مجدداً شربت را روی آتش قرار داده و بجوشانید. سپس آن را از روی آتش برداشته و سرد و صاف کنید.

نکته: این شربت اگر بماند نیز تغییر مزه نمیدهد.

روش استفاده شربت امام صادق (ع)

بعد از غذا مقداری از این شربت بخورید.

خواص شربت امام صادق (ع)

۱- کمک به هضم غذا

۲- برطرف کردن قرقر و باد شکم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: